ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
Τεχνικά Χαρακτηριστικά Ανεμογεννήτριας:
Αρχικά, υπάρχουν δίπτερες και τρίπτερες ανεμογεννήτριες .Ο τύπος μιας ανεμογεννήτριας είναι οριζοντίου άξονα, κατάντη του ανέμου , μεταβλητών στροφών , με ενοποιημένο δρομέα πτερωτής και ηλεκτρογεννήτριας , χωρίς πολλαπλασιαστή στροφών. Τα μοντέλα που υπάρχουν είναι BF 1 K , BF 3 K , BF 6 K. Έχει διάμετρο 3m , 4,3m ή 4,6m και ο αριθμός φτερών είναι τρία. Το υλικό των φτερών είναι carbon epoxy και της πλήμνης inox steel. Ο αριθμός των στροφών που κάνει μια ανεμογεννήτρια ανά λεπτό είναι μεταβαλλόμενος. Κυμαίνεται , λοιπόν , από 30 ως 700 rpm. Η ταχύτητα ανέμου έναρξης περιστροφών είναι 3 m/sec . Όσον αφορά τη ρύθμιση ισχύος, υπάρχει ενεργός αυξομείωση επιφάνειας μέσω ανεμοποίησης ελεγχόμενη από gas sprint priston. Ο τύπος της γεννήτριας είναι energotech bf , και η γεννήτρια είναι σύγχρονη , πολυπολική , μόνιμου μαγνήτη neodymium και μεταβαλλόμενων στροφών. Οι φάσεις είναι 300 phases και οι στροφές είναι 30 ως 600 rpm. Η τάση της γεννήτριας ανά φάση είναι 10-50 VAC ή 20-80 VAC. Η
κατηγορία μόνωσης είναι η IP 23.Η χαμηλότερη ισχύς είναι 1,5kW,ενώ η μέγιστη ισχύς είναι 7kW.Ο τύπος του προσανεμισμού είναι ενεργός , ελεγχόμενος αεροδυναμικά μέσω πλάγιας φτερωτής και γραναζωτού μειωτήρα στροφών.Ο πύργος της ανεμογεννήτριας αποτελείται από δύο τμήματα και 75 mm για την BF 1K και 180 mm για τις BF 3K και BF 6K, γαλβανισμένα εν θερμώ , συνολικού ύψους 12 m , στηριζόμενος στο έδαφος με 8 συρματόσχοινα , με δυνατότητα ανάκλησης του. Επίσης , το παραγόμενο ρεύμα οδηγείται σε μια ανορθωτική διάταξη και μετατρέπεται σε συνεχές(DCV). Στο συνεχές και σταθεροποιημένο ρεύμα συνδέονται ο αυτόματος ελεγκτής φόρτισης συσσωρευτών ευρείας τάσης εισόδου(10-125 VDC) 12,24 ή 48 V και ο μετατροπέας τάσης(inverter)με έξοδο 230/50 Hz για σύνδεση στο ηλεκτρικό δίκτυο ή αυτόνομη λειτουργία.
Αιολικά Πάρκα:
Συμβάλλουν στην καταπολέμηση του φαινομένου του θερμοκηπίου. Η εξέλιξη του φαινομένου του θερμοκηπίου απόρροια της συνεχούς αύξησης των καύσεων απολιθωμένων καυσίμων (άνθρακες, πετρέλαιο, φυσικό αέριο) και της παγκοσμίως εφαρμοζόμενης σπατάλης χρήσης τους στις μεταφορές έχουν κάνει πλέον επιτακτική την ανάγκη για αύξηση της συμμετοχής των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (υδροηλεκτρική, αιολική, ηλιακή, βιομάζα, γεωθερμική) με την εγκατάσταση αντίστοιχων μονάδων παραγωγής, σε καταλλήλως επιλεγμένες θέσεις. Η Ελλάδα έχει το δεύτερο καλύτερο αιολικό δυναμικό στην Ευρώπη, μετά το Ηνωμένο Βασίλειο. Το τεχνικά εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό της Ελλάδας ανέρχεται σε 44 TWh/ έτος (αναλογεί σε εγκατεστημένη ισχύ περί τα 22 GW) και υπερκαλύπτει τη συνολική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα που είναι 41 TWh/έτος . Η Ελλάδα έχει τη 10η θέση παγκοσμίως όσον αφορά το ρυθμό ανάπτυξης αιολικών πάρκων (31% για το έτος 2001-2002). Η εγκατεστημένη αιολική ισχύς στην Ελλάδα ανέρχεται σε 276 MW. Από αυτά, 36,5 MW ανήκουν στην ΔΕΗ και τα υπόλοιπα σε ιδιώτες. Το πολυσχιδές ανάγλυφο της Ελλάδας, βουνά, πεδιάδες, λόφοι, νησιά κάνουν αρκετά περίπλοκη την κατανομή των ανέμων ως προς την ταχύτητα και την διεύθυνση. Υπάρχουν περιοχές όπως το στενό Ρίου – Αντιρρίου που είναι γνωστές για τους πολύ ισχυρούς τους ανέμους, όμως αυτό δεν βοηθά πολύ την υπόθεση της αξιοποίησης, αφού αυτό συμβαίνει για σχετικά μικρό ποσοστό ημερών. Αντίθετα, η παράκτια και λοφώδης ζώνη της Αιγιαλείας, έχει μεγάλη συχνότητα επικράτησης σταθερών ΒΔ ανέμων, με καλύτερες προοπτικές αξιοποίησης ως προς το αιολικό δυναμικό. Οι πιο ευνοημένες, από πλευράς αιολικού δυναμικού, περιοχές στην Ελλάδα βρίσκονται πάντως στο Αιγαίο, κυρίως στην περιοχή των Κυκλάδων, της Κρήτης (βόρειο τμήμα του νησιού) στην Ανατολική και Νοτιανατολική Πελοπόννησο και στην Εύβοια (άνεμοι βόρειοι έως ΒΑ) Εκεί επικεντρώνονται οι προσπάθειες ανάπτυξης των αιολικών πάρκων. Από πλευράς οικονομικών συνθηκών όμως το πρόβλημα των νησιών είναι η μη ύπαρξη διασύνδεσης με το εθνικό δίκτυο, ώστε να υπάρχει απορρόφηση της παραγόμενης ενέργειας κατά την εποχή χαμηλής ζήτησης αυτής, έξω από την τουριστική περίοδο. Περιοχές με αιολικό ενδιαφέρον όμως υπάρχουν και στη λοφώδη παράκτια ζώνη της Δυτικής Ελλάδας αλλά και σε αρκετά βουνά. Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να υπάρχει εμπεριστατωμένη περιβαλλοντική μελέτη, όπου θα συνεκτιμάται η επίδραση στην πανίδα (κυρίως στα πτηνά) και χλωρίδα και στην γενικότερη αισθητική του τοπίου (στο τελευταίο πάντως πιστεύουμε ότι μια αιολική από μια καμινάδα που βγάζει καπνούς). Το ότι η κατασκευή αιολικών πάρκων δεν συνδέεται κατ’ ανάγκην με την εγκατάσταση σε βουνά φαίνεται από το παράδειγμα των ακτών της Βόρειας Θάλασσας, στη Δανία και στη Γερμανία. Στη ζώνη της παλίρροιας, της οποίας το εύρος είναι περί τα 2-3 μέτρα, υπάρχει μια εκτεταμένη περιοχή , η οποία μάλιστα αποτελεί το μεγαλύτερο εθνικό πάρκο της Γερμανίας , με σημαντικό βιολογικό και γεωλογικό ενδιαφέρον, ενώ είναι και παράδεισος έρευνας για βιολόγους, ειδικούς της θαλάσσιας γεωλογίας και ιζηματολογίας , μετεωρολόγους, χωροτάκτες, οικολόγους αλλά και ενεργειακούς μηχανικούς.
Περιβαλλοντικά Οφέλη και Επιπτώσεις των Αιολικών Πάρκων:
Πόσες ανεμογεννήτριες αντέχει ένα μικρό νησί; Ογδόντα επτά, σύμφωνα με τις μελέτες, καμιά, σύμφωνα με την αγέρωχη αντίσταση. Η άρνηση για τα αιολικά πάρκα έχει λάβει περίπου ιδεολογικό χαρακτήρα και προκαλεί εύκολες κινητοποιήσεις. Επιπόλαιη και θλιβερή αντιμετώπιση μιας από τις πιο ελπιδοφόρες τεχνολογικές προοπτικές της εποχής μας.
Αρχικά , 1 MW αιολικής ενέργειας καλύπτει τις ανάγκες περίπου 350 οικιακών καταναλωτών ή 1000 ατόμων και εξοικονομεί περίπου 300 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Ακόμα , Μια γιγαβατώρα αιολικής ενέργειας εξοικονομεί 600 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Η ποσότητα CO2 που ελκύεται κατά την κατασκευή και εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας με χρόνο ζωής τα 20 έτη «αποσβένεται» μέσα στους πρώτους 3 με 6 μήνες λειτουργίας της . Επίσης , οι σύγχρονες αιολικές μηχανές είναι «αθόρυβες». Σε απόσταση 40 μέτρων από μία ανεμογεννήτρια η στάθμη θορύβου είναι 50-60 dB(A). Σε απόσταση 200 μέτρων, μειώνεται στα 44 dB(Α). Συγκριτικά, ο θόρυβος στο εσωτερικό αυτοκινήτου είναι περίπου 80 dB(Α), στο εσωτερικό οικίας 50 dB(A) και σε υπνοδωμάτιο 30 dB(A). Ως προς τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, αυτοί που σχεδιάζουν τα αιολικά πάρκα πρέπει να συμβουλεύονται τους αρμόδιους φορείς για να αποφύγουν πιθανά προβλήματα ηλεκτρομαγνητικής παρεμβολής. Για ακόμη μια φορά, ο σωστός σχεδιασμός εξαλείφει τα τυχόν προβλήματα. Σύμφωνα πάντως με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, σπανίως εμφανίζονται προβλήματα, ηλεκτρομαγνητικών παρεμβολών, αφού η νομοθεσία προβλέπει ότι τα αιολικά πάρκα πρέπει να κατασκευάζονται σε αρκετά μεγάλη απόσταση από οικισμούς . Επιπτώσεις εμφανίζονται ακόμη και στην ορνιθοπανιδα . Το θέμα της προστασίας των πουλιών πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη κατά το σχεδιασμό αιολικών πάρκων. Έτσι, πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε περιοχές προστασίας πουλιών, περιοχές RAMSAR ή περιοχές ευαίσθητες οικολογικά. Κύρια αιτία ανησυχίας είναι οι πιθανές θανατώσεις πουλιών από πρόσκρουση στις ανεμογεννήτριες αλλά και εναέρια καλώδια και άλλες εγκαταστάσεις που πλαισιώνουν τα αιολικά πάρκα. Ως δευτερεύοντα προβλήματα αναφέρονται η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων και η ενόχληση των πουλιών από την κατασκευή και λειτουργία των αιολικών πάρκων. Οι προσκρούσεις ποικίλουν με τον τύπο, την ταχύτητα περιστροφής των πτερυγίων και πολλούς άλλους παράγοντες που συνδέονται με τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των ανεμογεννητριών. Ο ρόλος του σχεδιασμού της εγκατάστασης είναι πολύ σημαντικός. Στα πλαίσια του σχεδιασμού είναι δυνατόν να ελεγχθούν επιπτώσεις από παράγοντες όπως η απόσταση μεταξύ των ανεμογεννητριών, οι επιπτώσεις του δρόμου πρόσβασης στα ενδιαιτήματα των πουλιών, οι επιπτώσεις των εναέριων καλωδίων . Ωστόσο, στην πλειονότητα των αιολικών πάρκων οι αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς των πουλιών είναι από πολύ σημαντικές έως αμελητέες. Είδη που ενδημούν στην ευρύτερη περιοχή του αιολικού πάρκου συχνά συνηθίζουν την ύπαρξη του και πλησιάζουν πολύ κοντά στις ανεμογεννήτριες . Oρισμένα είδη πουλιών εξοικειώνονται τόσο με το αιολικό πάρκο που πετούν πολύ κοντά στις ανεμογεννήτριες ιδιαίτερα κατά την τροφοληψία (ειδικά κατά το κυνήγι της λείας τους σε σχέση με τα αρπακτικά πουλιά). Ορισμένα αρπακτικά ελκύονται από το αιολικό πάρκο όταν η περιοχή όπου βρίσκεται έχει άφθονη λεία.
Αρχικά , 1 MW αιολικής ενέργειας καλύπτει τις ανάγκες περίπου 350 οικιακών καταναλωτών ή 1000 ατόμων και εξοικονομεί περίπου 300 τόνους ισοδύναμου πετρελαίου. Ακόμα , Μια γιγαβατώρα αιολικής ενέργειας εξοικονομεί 600 τόνους διοξειδίου του άνθρακα. Η ποσότητα CO2 που ελκύεται κατά την κατασκευή και εγκατάσταση μιας ανεμογεννήτριας με χρόνο ζωής τα 20 έτη «αποσβένεται» μέσα στους πρώτους 3 με 6 μήνες λειτουργίας της . Επίσης , οι σύγχρονες αιολικές μηχανές είναι «αθόρυβες». Σε απόσταση 40 μέτρων από μία ανεμογεννήτρια η στάθμη θορύβου είναι 50-60 dB(A). Σε απόσταση 200 μέτρων, μειώνεται στα 44 dB(Α). Συγκριτικά, ο θόρυβος στο εσωτερικό αυτοκινήτου είναι περίπου 80 dB(Α), στο εσωτερικό οικίας 50 dB(A) και σε υπνοδωμάτιο 30 dB(A). Ως προς τις ηλεκτρομαγνητικές παρεμβολές, αυτοί που σχεδιάζουν τα αιολικά πάρκα πρέπει να συμβουλεύονται τους αρμόδιους φορείς για να αποφύγουν πιθανά προβλήματα ηλεκτρομαγνητικής παρεμβολής. Για ακόμη μια φορά, ο σωστός σχεδιασμός εξαλείφει τα τυχόν προβλήματα. Σύμφωνα πάντως με το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, σπανίως εμφανίζονται προβλήματα, ηλεκτρομαγνητικών παρεμβολών, αφού η νομοθεσία προβλέπει ότι τα αιολικά πάρκα πρέπει να κατασκευάζονται σε αρκετά μεγάλη απόσταση από οικισμούς . Επιπτώσεις εμφανίζονται ακόμη και στην ορνιθοπανιδα . Το θέμα της προστασίας των πουλιών πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη κατά το σχεδιασμό αιολικών πάρκων. Έτσι, πρέπει να αποφεύγεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε περιοχές προστασίας πουλιών, περιοχές RAMSAR ή περιοχές ευαίσθητες οικολογικά. Κύρια αιτία ανησυχίας είναι οι πιθανές θανατώσεις πουλιών από πρόσκρουση στις ανεμογεννήτριες αλλά και εναέρια καλώδια και άλλες εγκαταστάσεις που πλαισιώνουν τα αιολικά πάρκα. Ως δευτερεύοντα προβλήματα αναφέρονται η υποβάθμιση των ενδιαιτημάτων και η ενόχληση των πουλιών από την κατασκευή και λειτουργία των αιολικών πάρκων. Οι προσκρούσεις ποικίλουν με τον τύπο, την ταχύτητα περιστροφής των πτερυγίων και πολλούς άλλους παράγοντες που συνδέονται με τα κατασκευαστικά χαρακτηριστικά των ανεμογεννητριών. Ο ρόλος του σχεδιασμού της εγκατάστασης είναι πολύ σημαντικός. Στα πλαίσια του σχεδιασμού είναι δυνατόν να ελεγχθούν επιπτώσεις από παράγοντες όπως η απόσταση μεταξύ των ανεμογεννητριών, οι επιπτώσεις του δρόμου πρόσβασης στα ενδιαιτήματα των πουλιών, οι επιπτώσεις των εναέριων καλωδίων . Ωστόσο, στην πλειονότητα των αιολικών πάρκων οι αρνητικές επιπτώσεις στους πληθυσμούς των πουλιών είναι από πολύ σημαντικές έως αμελητέες. Είδη που ενδημούν στην ευρύτερη περιοχή του αιολικού πάρκου συχνά συνηθίζουν την ύπαρξη του και πλησιάζουν πολύ κοντά στις ανεμογεννήτριες . Oρισμένα είδη πουλιών εξοικειώνονται τόσο με το αιολικό πάρκο που πετούν πολύ κοντά στις ανεμογεννήτριες ιδιαίτερα κατά την τροφοληψία (ειδικά κατά το κυνήγι της λείας τους σε σχέση με τα αρπακτικά πουλιά). Ορισμένα αρπακτικά ελκύονται από το αιολικό πάρκο όταν η περιοχή όπου βρίσκεται έχει άφθονη λεία.
Είναι σαφές επίσης ότι η όποια ενόχληση στην ορνιθοπανίδα είναι μεγαλύτερη κατά τη φάση κατασκευής – εγκατάστασης του αιολικού πάρκου απ’ ότι κατά την φάση λειτουργίας του έργου. Η προσεκτική εγκατάσταση αιολικών πάρκων καθώς και ο σχεδιασμός των σύγχρονων ανεμογεννητριών συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό στην αποφυγή ενόχλησης των πουλιών. Από την μέχρι σήμερα γνωστή έρευνα σχετικά με τις επιπτώσεις από την εγκατάσταση και λειτουργία αιολικών πάρκων στα πουλιά, έχουν προταθεί αντισταθμιστικά μέτρα που μειώνουν αισθητά τόσο τον κίνδυνο των προσκρούσεων πουλιών στις ανεμογεννήτριες όσο και τις άλλες επιπτώσεις στην ορνιθοπανίδα. Υπάρχει πλέον ομοφωνία μεταξύ ερευνητών ότι οι ανεμογεννήτριες που χρησιμοποιούν πύγους σωληνωτού τύπου επιφέρουν μικρότερες επιπτώσεις από προσκρούσεις στην ορνιθοπανίδα συγκριτικά με τις ανεμογεννήτριες που χρησιμοποιούν πύργους δικτυωτού τύπου . Γι αυτό το λόγο, όλες οι νέες ανεμογεννήτριες κατασκευάζονται πλέον με πύργους σωληνωτού τύπου. Εκτιμάται επίσης ότι μόνο η πετρελαϊκή ρύπανση ευθύνεται για 150.000 – 450.000 νεκρά θαλασσοπούλια το χρόνο στη Βόρεια θάλασσα και στον Β. Ατλαντικό .
Όμως , η ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας και θετικές επιπτώσεις κυρίως στην απασχόληση . Για κάθε MW αιολικής ενέργειας απαιτούνται 17 ανθρωποετή στη φάση κατασκευής και 5 ανθρωποετή στη φάση εγκατάστασης. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να αναπτυχθεί και στη χώρα μας η βιομηχανία κατασκευή αιολικών μηχανών. Εκπρόσωπος μεγάλης εταιρείας κατασκευής αιολικών εγκαταστάσεων εκτιμά ότι η παγκοσμίως εγκατεστημένη αιολική ισχύς, που σήμερα είναι 25.000 Μεγαβάτ, στην επομένη πενταετία θα έχει φτάσει τα 75.000 μεγαβάτ (συγκριτικά, η Ελλάδα έχει συνολική εγκατεστημένη ισχύ κάθε μορφής ενεργειακών έργων περίπου 11.500 Μεγαβάτ). Ο κλάδος κατασκευής και προμηθευτών απασχολεί στη Γερμανία πάνω από 35.000 άτομα, με κύκλο εργασιών το 2002 περί τα 3.500.000.000 Ευρώ, κατανεμημένο σε 12 κατασκευαστές .
Αιολικά Πάρκα σε όλη τη χώρα:
Πόσες ανεμογεννήτριες αντέχει ένα μικρό νησί; Ογδόντα επτά, σύμφωνα με τις μελέτες, καμιά, σύμφωνα με την αγέρωχη αντίσταση. Η άρνηση για τα αιολικά πάρκα έχει λάβει περίπου ιδεολογικό χαρακτήρα και προκαλεί εύκολες κινητοποιήσεις. Επιπόλαιη και θλιβερή αντιμετώπιση μιας από τις πιο ελπιδοφόρες τεχνολογικές προοπτικές της εποχής μας.
Κάποιοι δεν θέλουν τις ανεμογεννήτριες από άγνοια ή απλώς συντηρητισμό. Κάποιοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ακόμα και αναπτυξιακοί τεχνοκράτες δεν δέχονται την αλλαγή του τοπίου, αν και αντιλαμβάνονται την απειλή της κλιματικής αλλαγής, όπως και την υποκειμενικότητα της θέσης τους. Η ποικιλία των απόψεων περιλαμβάνει καχυποψία έναντι των ιδιωτών επενδυτών, δυσπιστία έναντι μιας επιδοτούμενης δραστηριότητας, αμηχανία έναντι μιας οικολογικής τεχνολογίας που έρχεται από τη Δύση.
Πάντως, ο φανατισμός των κινητοποιήσεων πηγάζει από άλλα κίνητρα, που καθόλου δεν σχετίζονται με τη διατήρηση του τοπίου. Κάποιοι επιδιώκουν έναν τουρισμό χωρίς όρια, βλέποντας τη γη σαν ιδανικό πεδίο κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης. Διώχνουν τις ανεμογεννήτριες, φοβούμενοι μήπως η θέα τους εμποδίσει την προώθηση υποψήφιων οικοπέδων. Αν έχει απομείνει μια πραγματική αξία σ' αυτό τον τόπο, αυτή είναι η αξία της γης. Η μετατροπή του φυσικού τοπίου σε δομημένο, με εύκολα και γρήγορα κέρδη, δεν ενοχλεί ιδιαίτερα. Σ' ένα βασίλειο ακαλαισθησίας και επιδεικτικού νεοπλουτισμού, οι παντοειδείς ενοχές συμπυκνώνονται στο υποκριτικό επιχείρημα: οι ανεμογεννήτριες καταστρέφουν το τοπίο. Η αντίσταση επικαλείται τη θεωρητική αρχή της αναλογικότητας, που ερμηνεύεται ότι η κάθε περιοχή οφείλει να παράγει μόνο όσο ηλεκτρισμό χρειάζεται η ίδια. Είναι προφανής η ανηθικότητα αυτής της πρότασης, με δεδομένο το ρυπαντικό φορτίο, που εδώ και δεκαετίες σηκώνουν η Πτολεμαΐδα και η Μεγαλόπολη. Θα ήταν ωστόσο διασκεδαστικό να δοκιμαστεί η εφαρμογή της και σε άλλα αγαθά ή υπηρεσίες, όπως στο σιτάρι, τα τσιγάρα, το χρυσό, τη βενζίνη, τις παραλίες, τα κινητά, τα φάρμακα, τα πανεπιστήμια κ.λ.π .
Κάποιοι δεν θέλουν τις ανεμογεννήτριες από άγνοια ή απλώς συντηρητισμό. Κάποιοι διανοούμενοι, καλλιτέχνες, ακόμα και αναπτυξιακοί τεχνοκράτες δεν δέχονται την αλλαγή του τοπίου, αν και αντιλαμβάνονται την απειλή της κλιματικής αλλαγής, όπως και την υποκειμενικότητα της θέσης τους. Η ποικιλία των απόψεων περιλαμβάνει καχυποψία έναντι των ιδιωτών επενδυτών, δυσπιστία έναντι μιας επιδοτούμενης δραστηριότητας, αμηχανία έναντι μιας οικολογικής τεχνολογίας που έρχεται από τη Δύση.
Πάντως, ο φανατισμός των κινητοποιήσεων πηγάζει από άλλα κίνητρα, που καθόλου δεν σχετίζονται με τη διατήρηση του τοπίου. Κάποιοι επιδιώκουν έναν τουρισμό χωρίς όρια, βλέποντας τη γη σαν ιδανικό πεδίο κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης. Διώχνουν τις ανεμογεννήτριες, φοβούμενοι μήπως η θέα τους εμποδίσει την προώθηση υποψήφιων οικοπέδων. Αν έχει απομείνει μια πραγματική αξία σ' αυτό τον τόπο, αυτή είναι η αξία της γης. Η μετατροπή του φυσικού τοπίου σε δομημένο, με εύκολα και γρήγορα κέρδη, δεν ενοχλεί ιδιαίτερα. Σ' ένα βασίλειο ακαλαισθησίας και επιδεικτικού νεοπλουτισμού, οι παντοειδείς ενοχές συμπυκνώνονται στο υποκριτικό επιχείρημα: οι ανεμογεννήτριες καταστρέφουν το τοπίο. Η αντίσταση επικαλείται τη θεωρητική αρχή της αναλογικότητας, που ερμηνεύεται ότι η κάθε περιοχή οφείλει να παράγει μόνο όσο ηλεκτρισμό χρειάζεται η ίδια. Είναι προφανής η ανηθικότητα αυτής της πρότασης, με δεδομένο το ρυπαντικό φορτίο, που εδώ και δεκαετίες σηκώνουν η Πτολεμαΐδα και η Μεγαλόπολη. Θα ήταν ωστόσο διασκεδαστικό να δοκιμαστεί η εφαρμογή της και σε άλλα αγαθά ή υπηρεσίες, όπως στο σιτάρι, τα τσιγάρα, το χρυσό, τη βενζίνη, τις παραλίες, τα κινητά, τα φάρμακα, τα πανεπιστήμια κ.λ.π .
Οι αγωνιζόμενοι εναντίον των ανεμογεννητριών δεν παραδέχονται μια απλή αλήθεια: επιφέρουν καίριο χτύπημα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Τα αιολικά είναι σήμερα, λόγω τεχνολογικής ωριμότητας και περιβαλλοντικής ασφάλειας, η μόνη ανανεώσιμη πραγματική εναλλακτική λύση έναντι των ορυκτών καυσίμων και της πυρηνικής ενέργειας. Η εξοικονόμηση ενέργειας ή τα φωτοβολταϊκά δεν έχουν την ίδια δυνατότητα. Οταν αμφισβητείται η χωροθέτηση και απαιτείται «να πάνε αλλού», είναι προφανές ότι ναρκοθετείται η ανάπτυξη των αιολικών για τον απλούστατο λόγο ότι είναι χρήσιμα μόνον εκεί όπου φυσάει αρκετά. Η χωροθέτηση μιας σειράς ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή ενός νησιού, της Πίνδου ή της Αττικής σημαίνει ότι το μάτι ντόπιων και επισκεπτών θα βλέπει τις μεταλλικές κατασκευές. Μήπως όμως αυτοί δεν χρησιμοποιούν ενέργεια και βιομηχανικά προϊόντα, για τα οποία κάποιοι, κάπου στον κόσμο έχουν πληρώσει περιβαλλοντικό κόστος; Δικαιούνται οι προνομιούχοι τόποι να διαφυλάττουν την υποτιθέμενη παρθενιά τους, για να την πουλήσουν όσο γίνεται ακριβότερα, αναθέτοντας στους υπόλοιπους την παραγωγή τσιμέντου και αυτοκινήτων, πετρελαίου και τροφίμων, πλοίων και αεροπλάνων, τηλεοράσεων και κλιματιστικών, ηλεκτρισμού και ξενοδοχειακού εξοπλισμού; Μια ώριμη κοινωνία συνειδητοποιημένων πολιτών, που απαιτεί άφθονο ηλεκτρισμό, θα χωροθετούσε πάρκα χωρίς περιορισμούς, παντού όπου υπάρχει αιολικό δυναμικό. Παράλληλα, θα μεριμνούσε για τη μέγιστη προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όχι με στείρα άρνηση, αλλά με αποτελεσματικό έλεγχο των έργων, περιορίζοντας π.χ. τη διάνοιξη δρόμων ή την επίδραση σε διαδρομές αποδημητικών πτηνών. Λίγες μόνο περιοχές θα έπρεπε να εξαιρεθούν, όπως οικισμοί και φυσικά ή πολιτιστικά τοπία που, σύμφωνα με αντικειμενικές αναλύσεις, παρουσιάζουν ιδιαίτερη ευαισθησία. Τα υπόλοιπα βουνά και νησιά, ακόμα και τόποι ιστορικής μνήμης, παραδοσιακοί οικισμοί, μοναστήρια, περιοχές NATURA, χώροι συμβατικού ή εναλλακτικού τουρισμού κ.λπ., θα όφειλαν να φιλοξενήσουν ανεμογεννήτριες. Ενας δωρεάν φυσικός πόρος θα έδινε δυνατότητα παραγωγής, ακόμα και εξαγωγής, του πιο περιζήτητου αγαθού της εποχής μας. Η οικονομία θα μπορούσε επιτέλους να βασιστεί σε ένα περιβαλλοντικά φιλικό, αλλά πλεονεκτικό προϊόν. Ας φανταστούμε μια Ελλάδα, που δεν χτίζει την κάθε γραφική ακτή, δεν γεμίζει με ομπρέλες κάθε αμμουδιά, δεν βλέπει κάθε ορεινό τοπίο σαν χώρο για εξοχικά, διαθέτει όμως όσες ανεμογεννήτριες χρειάζονται για να εκμεταλλευτεί πλήρως το δώρο που της χαρίστηκε στην εποχή μας.
Οικονομικά Μεγέθη των Αιολικών Εγκαταστάσεων:
Το κόστος εγκατάστασης αιολικής ενέργειας ανέρχεται σε 700 έως 1100 ευρώ ανά KW. Το κόστος της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας των αιολικών σε σύγκριση με άλλες τεχνολογίες είναι:
ΑΙΟΛΙΚΑ: 0,03–0,12 ευρώ ανά kWh
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ: 0,03-0,05 ευρώ ανά kWh
ΛΙΓΝΙΤΗΣ: 0,04-0,05 ευρώ ανά kWh
ΠΥΡΗΝΙΚΑ: 0,06-0,08 ευρώ ανά kWh
Η διακύμανση του κόστους παραγωγής των αιολικών οφείλεται στις διαφορετικές συνθήκες εγκατάστασης του κάθε έργου, ταχύτητα ανέμου στη θέση εγκατάστασης, κόστος κατασκευής ηλεκτρικού δικτύου , ευκολία πρόσβασης και άλλα . Στις καλύτερες θέσεις , το κόστος παραγωγής των αιολικών είναι συγκρίσιμο ( ή και χαμηλότερο ) εκείνου των συμβατικών μορφών ενέργειας .
Το «εξωτερικό» κόστος (περιβαλλοντικό, κοινωνικό κλπ) των παραπάνω τεχνολογιών, όπως υπολογίστηκε (σε λεπτά του ευρώ) από το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα EXTEREN είναι:
ΑΙΟΛΙΚΑ: 0,025-0,25 λεπτά ανά kW
ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ: 1,00-4,00 λεπτά ανά kW
ΛΙΓΝΙΤΗΣ: 2,00-15,0 λεπτά ανά kW
ΠΥΡΗΝΙΚΑ: 0,20-0,60 λεπτά ανά kW
Αιολική Ενέργεια:
Η αιολική ενέργεια είναι η ενέργεια του ανέμου που προέρχεται από τη μετακίνηση αερίων μαζών της ατμόσφαιρας. Το συνολικό εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό της Ελλάδας μπορεί να καλύψει ένα μεγάλο μέρος των ηλεκτρικών αναγκών της. Οι μηχανές με τις οποίες εκμεταλλευόμαστε το φαινόμενο αυτό, ονομάζονται ανεμογεννήτριες . Διακρίνουμε δύο είδη: τις δίπτερες και τις τρίπτερες . Οι τρίπτερες, με ρότορα μικρότερο των 10 μέτρων, έχουν τη δυνατότητα εκμετάλλευσης ασθενούς αιολικού δυναμικού. Στις μηχανές μεγάλου μεγέθους επικρατούν οι δίπτερες, με κόστος κατασκευής και συντήρησης μικρότερο απ' αυτό των τρίπτερων αντίστοιχου μεγέθους. Η σύγχρονη τεχνολογία χρήσης της αιολικής ενέργειας ξεκίνησε με μικρές ανεμογεννήτριες δυναμικότητας 20 ως 75 KW. Σήμερα χρησιμοποιούνται ανεμογεννήτριες δυναμικότητας 200 ως 2.000 KW. Ενδιαφέρον, για την εκμετάλλευση του αιολικού δυναμικού τους, έχουν οι περιοχές με ικανοποιητικές μέσες ταχύτητες ανέμου. Ενα πάρκο ανεμογεννητριών, το οποίο σε ταχύτητα 8m/sec αποδίδει 1600KW, σε ταχύτητα 4m/sec αποδίδει μόνο 200 KW. Σημαντικό ρόλο παίζει ο τόπος εγκατάστασης των ανεμογεννητριών. Η ύπαρξη ανωμαλιών του εδάφους, κτιρίων, δέντρων ή εμποδίων γενικά μπορεί να δημιουργήσει στροβιλισμούς και να μειώσει την αποδοτικότητα. Πριν την επιλογή της περιοχής απαιτείται μελέτη στατιστικών μετεωρολογικών δεδομένων για τις κατευθύνσεις των κυρίαρχων ανέμων για περίοδο ενός χρόνου. Μετά την απελευθέρωση της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, υποβλήθηκαν 350 αιτήσεις για άδεια αιολικών εγκαταστάσεων. Η παραγωγή ηλεκτρισμού από τον άνεμο είναι σήμερα ελκυστική για πολλούς λόγους . Κατά αρχήν πρόκειται για ''καθαρή'' ενέργεια. Η χρήση μιας τουρμπίνας 600KW, σε κανονικές συνθήκες, αποτρέπει την αποβολή 1200 τόνων CO2 ετησίως, που θα αποβάλλονταν στο περιβάλλον αν εχρησιμοποιείτο άλλη πηγή για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όπως π.χ. άνθρακας. Δεν έχει καμιά επιβάρυνση για το περιβάλλον και ο τρόπος παραγωγής είναι αδιαμφισβήτητα ασφαλής . Η αιολική ενέργεια είναι σήμερα η πιο φτηνή απ' όλες τις υπάρχουσες ήπιες μορφές και είναι ανεξάντλητη. Η παραγωγή ενέργειας από μια ανεμογεννήτρια κατά τα 20 χρόνια λειτουργίας της ισοδυναμεί με την 80πλάσια ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για την κατασκευή, λειτουργία και καταστροφή της όταν αυτή κριθεί ανενεργή. Θεωρητικά, η αξιοποίηση του αιολικού δυναμικού της Ευρώπης στο μέγιστο θα μπορούσε να καλύψει όλες τις ανάγκες για ηλεκτρική ενέργεια. Το συνολικό εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό της Ελλάδας μπορεί να καλύψει ένα μεγάλο μέρος των ηλεκτρικών αναγκών της. Είναι γνωστό ότι η κάλυψη του 15% των ηλεκτρικών αναγκών της χώρας, που αντιστοιχεί σε 6,45 ΤWh, το 2001 μπορεί να επιτευχθεί οικονομικά με την ανάπτυξη των Αιολικών Πάρκων. Ένα σημαντικό μειονέκτημα της αιολικής ενέργειας είναι ότι εξαρτάται άμεσα από την ύπαρξη ικανοποιητικών ταχυτήτων ανέμου. Τι γίνεται όμως όταν δεν φυσάει άνεμος; Επειδή δεν υπάρχουν δυνατότητες για οικονομική αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων ενέργειας, επιβάλλεται να υπάρχει εφεδρεία συμβατικών σταθμών για το σύνολο της εγκατεστημένης ισχύος των ανεμογεννητριών. Για ηλεκτρικά συστήματα, όπως το σύστημα της Κρήτης, όπου οι αιχμές φορτίου καλύπτονται με αεροστρόβιλους ντίζελ και με υψηλό κόστος παραγωγής, θα μπορούσε να εξεταστεί η περίπτωση συνδυασμού ανεμογεννητριών με αντλητικά υδροηλεκτρικά έργα. Η αύξηση του μεγέθους των αιολικών μηχανών θα επιφέρει περαιτέρω μείωση του κόστους της παραγόμενης ενέργειας ανά kWh, μέσω οικονομικών κλίμακας και ελάττωσης του κόστους εγκατάστασης και συντήρησης. Ακόμη πιο συμφέρουσα είναι η περίπτωση των υβριδικών αιολικών – υδροηλεκτρικών πάρκων, που βασίζονται σε μια πολύ απλή ιδέα: Επειδή ο αέρας φυσά συχνά κατά τρόπο μη προβλέψιμο, στις περιπτώσεις όπου η παραγόμενη ενέργεια δεν απορροφάται, μπορεί να χρησιμοποιείται για την άντληση νερού από ένα ταμιευτήρα γλυκού ή αλμυρού νερού προς ένα υψηλότερο σημείο, όπου θα αποθηκεύεται και θα παρέχει υδροηλεκτρική ενέργεια όταν υπάρχει ζήτηση. Τέτοια έργα ήδη υπάρχουν στην Κρήτη, τα οποία μάλιστα έχουν προκαλέσει μια νέα μορφή ειδικού οικοτουρισμού κατανεμημένου σε όλη τη διάρκεια του έτους.
Ο μεγαλύτερος εχθρός των αιολικών πάρκων πάντως είναι οι κεραυνοί, τα κάνει να λειτουργούν ως αλεξικέραυνα. Η αντικεραυνική προστασία αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο στο σχεδιασμό των έργων αυτών. Επίσης υπάρχουν μηχανισμοί διακοπής της λειτουργίας τους κατά τη διάρκεια πολύ βίαιων ανέμων (άνω των 9 ή 10 μποφόρ) ιδίως όταν αυτοί συνοδεύονται από καταιγίδες όπου είναι αναμενόμενες οι απότομες αλλαγές της κατεύθυνσης και της έντασης σε ακραίες μορφές ριπών του ανέμου.
Μπορεί ο ηλιακός άνεμος να τροφοδοτήσει με ενέργεια τη γη:
Καθώς προσπαθούμε να βρούμε εναλλακτικής πηγές ενέργειας, ορισμένοι ερευνητές συνεχίζουν να προσβλέπουν σε αυτό που θεωρούν σαν την απόλυτη λύση στην ανανεώσιμη ενέργεια – τον ήλιο. Ωστόσο, στη γη η δημιουργία αποτελεσματικών ηλιακών συλλεκτών εξακολουθεί να αποτελεί μια πρόκληση. Αν και οι ηλιακές κυψέλες έχουν αυξήσει την απόδοση τους, και ενώ συναντάμε πρόοδο στην τεχνολογία ηλιακής ενέργειας, υπάρχουν ορισμένοι επιστήμονες που ψάχνουν για τη συγκέντρωση ηλιακής ενέργειας λίγο πιο κοντά στην πηγή, συλλέγοντας ενέργεια από τον ηλιακό άνεμο.
Ο ηλιακός άνεμος είναι ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που αναχωρεί από την ανώτερη ατμόσφαιρα του ήλιου. Κινούνται προς το διάστημα και φυσικά προς τη Γη και τους υπόλοιπους πλανήτες, και παρέχει τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει με ενέργεια σε ολόκληρη τη Γη, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές. Και, ακόμα κι αν αναφερόμαστε στον ηλιακό άνεμο ως "άνεμο", δεν θα δίνει ενέργεια με τον τρόπο που βλέπουμε στις ανεμογεννήτριες εδώ στη γη. Αντιθέτως, η ενέργεια από τον ηλιακό άνεμο θα συλλέγεται από ένα γιγαντιαίο ιστίο που θα αναπτυχθεί στο διάστημα, ανάμεσα στον ήλιο και την γη.Αυτή η πρόταση έχει μελετηθεί από επιστήμονες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Washington, καθώς και οι προδιαγραφές και οι δυνατότητες του τεράστιου ηλιακού ιστίου.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας, 300 μέτρα χάλκινο σύρμα, συνδεόμενα με ένα δέκτη πλάτους δύο μέτρων και με ένα ιστίο 10 μέτρων, θα δημιουργήσει αρκετή ισχύ για 1.000 σπίτια.
Ή ένας δορυφόρος με ένα σύρμα 1.000 μέτρων και ένα ιστίο μήκους 8.400 χιλιόμετρα, τοποθετημένος περίπου στην ίδια τροχιά, θα δημιουργήσει ηλεκτρική ισχύ ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμυρίων γιγαβάτ .Η πραγματική πρόκληση βεβαίως είναι πώς θα συλλάβουμε όλη αυτή την ενέργεια
πίσω στη Γη, προκειμένου να τροφοδοτήσουμε τον πλανήτη. Μια ιδέα είναι να χρησιμοποιήσουμε μια συγκεντρωτική ακτίνα λέιζερ για να στείλουμε την ενέργεια πίσω στη Γη. Δυστυχώς, η τεράστια απόσταση μεταξύ Γης και δορυφόρου (εκατομμύρια χιλιόμετρα), αναγκαστικά θα ‘ανοίξει’ την ακτίνα του λέιζερ μέχρι να φθάσει στον πλανήτη μας, οπότε αυτό σημαίνει μεγάλη απώλεια ενέργειας.Ο ηλιακός άνεμος είναι ένα ρεύμα φορτισμένων σωματιδίων που αναχωρεί από την ανώτερη ατμόσφαιρα του ήλιου. Κινούνται προς το διάστημα και φυσικά προς τη Γη και τους υπόλοιπους πλανήτες, και παρέχει τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει με ενέργεια σε ολόκληρη τη Γη, σύμφωνα με ορισμένους ερευνητές. Και, ακόμα κι αν αναφερόμαστε στον ηλιακό άνεμο ως "άνεμο", δεν θα δίνει ενέργεια με τον τρόπο που βλέπουμε στις ανεμογεννήτριες εδώ στη γη. Αντιθέτως, η ενέργεια από τον ηλιακό άνεμο θα συλλέγεται από ένα γιγαντιαίο ιστίο που θα αναπτυχθεί στο διάστημα, ανάμεσα στον ήλιο και την γη.Αυτή η πρόταση έχει μελετηθεί από επιστήμονες στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο Washington, καθώς και οι προδιαγραφές και οι δυνατότητες του τεράστιου ηλιακού ιστίου.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της ομάδας, 300 μέτρα χάλκινο σύρμα, συνδεόμενα με ένα δέκτη πλάτους δύο μέτρων και με ένα ιστίο 10 μέτρων, θα δημιουργήσει αρκετή ισχύ για 1.000 σπίτια.
Ή ένας δορυφόρος με ένα σύρμα 1.000 μέτρων και ένα ιστίο μήκους 8.400 χιλιόμετρα, τοποθετημένος περίπου στην ίδια τροχιά, θα δημιουργήσει ηλεκτρική ισχύ ένα δισεκατομμύριο δισεκατομμυρίων γιγαβάτ .Η πραγματική πρόκληση βεβαίως είναι πώς θα συλλάβουμε όλη αυτή την ενέργεια
Ενώ είναι πιθανό ότι το ηλιακό ιστίο θα μπορούσε να κατασκευαστεί και να αναπτυχθεί με την τρέχουσα τεχνολογία, η μέθοδος της ακτινοβολίας της ενέργειας που θα συλλεχθεί από τον ηλιακό άνεμο θα χρειαστεί αρκετό χρόνο για να αναπτυχθεί. Μέχρι τότε, θα πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι με τα ηλιακά πάνελ στη Γη.
Ένα σενάριο του οποίου η υλοποίηση φαντάζει εξαιρετικά δύσκολη:
Εκεί που η φαντασία σταματά, ξεκινά η εφευρετικότητα των επιστημόνων, όπως αποδεικνύει το ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο των «ιπτάμενων» ανεμογεννητριών. Πρόκειται για μια σύλληψη Αυστραλών επιστημόνων, η οποία βρίσκεται μεν ακόμα μόνο στα χαρτιά, αλλά έχει βρει οπαδούς παντού στον κόσμο.
Αιτία της αυξημένης δημοφιλίας του φαινομενικά ακραίου σχεδίου είναι η ενεργειακή απόδοση που θα έχει ένα τέτοιο έργο, εάν ποτέ υλοποιηθεί, καθώς οι άνεμοι πνέουν πολύ πιο ισχυροί στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Μέχρι σήμερα έχουν παρουσιαστεί πολλά σχέδια ιπτάμενων ανεμογεννητριών, και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα παραμείνουν στο μυαλό των επιστημόνων εάν ποτέ παρουσιαστεί ένα σχέδιο με εφικτό κόστος.
Αιτία της αυξημένης δημοφιλίας του φαινομενικά ακραίου σχεδίου είναι η ενεργειακή απόδοση που θα έχει ένα τέτοιο έργο, εάν ποτέ υλοποιηθεί, καθώς οι άνεμοι πνέουν πολύ πιο ισχυροί στα υψηλότερα στρώματα της ατμόσφαιρας. Μέχρι σήμερα έχουν παρουσιαστεί πολλά σχέδια ιπτάμενων ανεμογεννητριών, και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα παραμείνουν στο μυαλό των επιστημόνων εάν ποτέ παρουσιαστεί ένα σχέδιο με εφικτό κόστος.
ενέργειας και ως εκ τούτου στη μόλυνση του περιβάλλοντος και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ενώ η τεχνολογία αυτή ήταν γνωστή από πολλά χρόνια , εν τούτοις χρησιμοποιήθηκε τα τελευταία χρόνια που άρχισαν οι επιδοτήσεις των αιολικών πάρκων. Όπου σταμάτησαν οι επιδοτήσεις έπαυσαν να τις συντηρούν. Αυτό συνέβη στη Σουηδία , Ολλανδία , Γερμανία , Νορβηγία και Καλιφόρνια των ΗΠΑ . Το όριο ζωής των ανεμογεννητριών δεν ξεπερνά τα 20-25 χρόνια . Αν συνεχιστεί η κατασκευή τους αυτό που θα κληροδοτηθεί στις επόμενες γενιές , θα είναι ένα απέραντο νεκροταφείο παλιοσιδηρικών και βουνά φορτωμένα με χιλιάδες τόνους μπετόν και χιλιάδες μέτρα υπόγειων και υπέργειων καλωδιώσεων . Τέλος, πάρα πολλοί επιστήμονες θεωρούν ότι η Ελλάδα πρέπει να στραφεί στην ηλιακή ενέργεια γιατί τα καθημερινά ποσοστά ηλιοφάνειας , που επικρατούν στην χώρα μας , είναι πολύ υψηλά. Στις βόρειες ευρωπαικές χώρες ( Γερμανία , Δανία , Βέλγιο , Ολλανδία ) , επιδοτούνται τα νοικοκυριά με το 40% περίπου για να τοποθετήσουν την ανάλογη εγκατάσταση , ώστε το σπίτι να παίρνει την ενέργεια από τον ήλιο με αποτέλεσμα και οικονομία ενέργειας να γίνεται , αλλά και οικονομία στο νοικοκυριό μιας και δεν θα πληρώνει ρεύμα αλλά θα το παίρνει από τον ήλιο. Εδώ όμως στην Ελλάδα δεν επιχορηγείται αυτή η προσπάθεια. Κυκλοφορεί μια φήμη σχετικά με την πρόθεση που φαίνεται να υπάρχει για επιχορήγηση μεγάλων μονάδων παραγωγής ηλιακής ενέργειας , οι οποίες θα πωλούν το παραγόμενο ρεύμα . Τελικά , όμως , αποδεικνύεται ότι δεν μας ενδιαφέρει η ανακούφιση του απλού – φτωχού πολίτη αλλά το κέρδος των κερδοσκόπων αποικιοκρατών .
Η άλλη όψη για τις ανεμογεννήτριες:
Έντονα αμφισβητείται πλέον η κατασκευή και η λειτουργία ανεμογεννητριών , ως εναλλακτική λύση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από τη χρονική στιγμή που άρχισαν να λειτουργούν οι πρώτες ανεμογεννήτριες είναι απογοητευτικά και ταυτόχρονα αποκαλυπτικά.
Σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης GREEN PLANET η παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια από τη λειτουργία ανεμογεννητριών είναι απίστευτα ασήμαντη ενώ η καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον είναι πρωτοφανής και ανεπανόρθωτη.Από τα γεγονότα που σχετίζονται με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών προκύπτει ότι μια ανεξέλεγκτη καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε εξέλιξη , με μοναδικό κίνητρο το οικονομικό όφελος επιχειρηματιών , που εκμεταλλευόμενοι τις μεγάλες επιδοτήσεις της Ευρωπαικής Ένωσης επωφελούνται της ευνοικής για αυτούς νομοθεσίας.
Οι συνέπειες σύμφωνα με τους επιστήμονες θα είναι σοβαρές. Αρχικά, οι εκατοντάδες ανεμογεννήτριες , οι υποσταθμοί , οι γραμμές μεταφοράς θα εξαφανίσουν το κάλλος των φυσικών τοπίων που θα μετατραπούν σε βιομηχανικές ζώνες παραγωγής αιολικής ενέργειας. Επίσης θα φέρουν καίριο πλήγμα στον τουρισμό . Ακόμη το πρόσχημα για την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ψευδές γιατί ένα αιολικό πάρκο έχει μόλις 3 μόνιμους υπαλλήλους . Παράλληλα, καταστρέφεται το δάσος από διαμορφώσεις και διανοίξεις δρόμων . Αυτοί που επιζητούν την ηρεμία της φύσης και της υπαίθρου , παύουν να επισκέπτονται περιοχές με ανεμογεννήτριες εξαιτίας της οπτικής και ηχητικής ρύπανσης . Αυτό το διαπιστώνει όποιος προσπαθήσει να ζήσει έστω και μια μέρα σε περιοχή δίπλα σε ανεμογεννήτριες. Αρκετές φορές έχει τύχει να σπάσουν έλικες που ο καθένας τους ζυγίζει 1,5 τόνο και να εκσφενδονιστούν εως και 400 μέτρα μακριά. Επιπρόσθετα , η τιμή του ρεύματος που παράγεται από την αιολική ενέργεια , και που φτάνει στον τελικό αποδέκτη , δηλαδή τον καταναλωτή , όχι μόνο δεν είναι μειωμένη , αλλά αυξάνεται από 130 % εως 400% , σε σχέση με τις τιμές της συμβατικής ενέργειας. Το ζωικό βασίλειο θα υποφέρει . Οι ανεμογεννήτριες μόνο στην περιοχή της Καλιφόρνιας σκοτώνουν κατά μέσο όρο 200-300 γεράκια , ενώ , γενικότερα , έχει εκτιμηθεί ότι 7000 αποδημητικά πουλιά το χρόνο σκοτώνονται από αιολικούς στροβιλοκινητήρες στη νότια Καλιφόρνια. Στατιστικά , η αιολική ενέργεια είναι απολύτως ασήμαντη όσον αφορά την συνεισφορά της στη συλλογική παραγωγή
ΠΗΓΕΣ
http://www.oikipa.gr/index/index.php?option=com_content&task=view&id=63&Itemid=62
http://www.servitoros.gr/dirfi/view.php/56/932/
http://www.ecofinder.gr/news/ΕΝΕΡΓΕΙΑ/1/Hi–tech_ανεμογεννήτριες
http://www.gataros1.info/2010/10/blog-post_7217.html
http://www.skai.gr/news/environment/article/143605/aiolika-narka-se-oli-ti-hora-/
http://www.physics4u.gr/energy/windenergy.html
http://www.energotech.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=17&Itemid=32
http://www.solarmarket.gr/start/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=3&Itemid=56
Νίκος Δήμτσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου